İnsanlar Çokçabuk Çarçabuk Zehirlendi

neler neler geçti başımızdan
kah güldük kah ağladık
bu hayata yine de bağlandık

artık ecel geldi dayandı kapımıza
gerçekle düş arasında
koştuk durduk yıllarca
ama bulamadık asla
gönlümüze göre
ne bir huzur ne de bir mutluluk

açlığımızı susuzluğumuzu
hiçbirşey gidermedi

yanlışlık nerdeyse
kimdeyse herneyse

yetmezlik bilinmezlik yokluk
öldürdü bitirdi
duygularımızı düşüncelerimizi

özgürce uçamadık kuşlar gibi
koşamadık dörtnala atlar gibi
geldi geçti yıllar bir rüzgar gibi

balıklar çok çabuk büyüdü
ağaçlar çok çabuk çürüdü
toprak deniz doğa
hepsi birlikte kirlendi
insanlar bilmem neden
bukadar çokçabuk çarçabuk zehirlendi
şimdi artık pişmanlık neye yararki..