İnsanları
Çiçek bahcesi zannederdim
Gül karanfil kimi zamanda kır papatyaları
Şimdi soruyorum kendime
Annem babam kandırdımı beni
İnsanlar çiçektir diye
Yaşamım içinde kendimi kandırdım
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
