İnsanları
Çiçek bahcesi zannederdim
Gül karanfil kimi zamanda kır papatyaları
Şimdi soruyorum kendime
Annem babam kandırdımı beni
İnsanlar çiçektir diye
Yaşamım içinde kendimi kandırdım
Sevdanın ateşi eğer
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Devamını Oku
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
