İnsanlar birgün ölecek anne
Uykusunda bir sabah uyanamayarak
Baksa da gözleri göremeyecek hiçbir şeyi
Ne rüyaydı bu gördüklerim
Ne de bir kabus
Hepsi hayatın gerçekleriydiler...
İnsanlar birgün ölecek anne
Hem de yaşarken ölecekler
Artık, kaybolan bir rüzgarın peşine hiç kimse düşmeyecek
Ne yorgunluk kalacak geriye
Ne de hastalıklar
Tıpkı dedem gibi son sigarasını da yakıp
öyle gömülecekler bir avuç toprağa
Eren Çiçek
Kayıt Tarihi : 22.1.2021 20:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Eren Çiçek](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/01/22/insanlar-birgun-olecek-anne.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!