İnsan bir kitapta, neyi sever diye düşündüğümde;
Başlangıç ve bitiş vede ortasında güler,ağlar,hüzünlenir, aaa... der, bu ne kadar beni anlatıyor.
O'yüzden kitapları severiz.
Çünkü özetle seni,beni,onu anlattığı için.
Yani biz meselesinin bir zincirin halkası oluşunu.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
