İnsanlar Birkaça Ayrılır

Bazı insanlar şarkı sevmez.
Bazıları dinler.
Bazıları şarkılar yazar.
Bazıları söyler.
Bazı insanlar şarkılarla yaşarlar,
Bazıları, sadece şarkılarda...
Bazıları bir şarkıyla ölür,
Bazı insanlar bir şarkıda ölümsüz olurlar.
Bazıları bir şarkıyla unutulur,
Ve bazıları şarkılara umut olurlar.

İnsanlar birkaça ayrılır.

Çoğu şiir sevmez.
Kalanlardan çoğu anlamaz şiirleri.
Birazı anlar ama unutur, tutamaz aklında kafiyeleri.
Bazıları şiir olur.
Bazıları, yazar bazılarını.

İnsanlar birkaça ayrılırlar.

Çoğu görmez renkleri.
Çoğuna anlatamazsınız gökkuşağını.
Bazıları bir renge tutulur,
Bazıları hepsine.
Bazıları demli sever,
Bazıları en açık tonlarda mutlu.
Bazı insanlar renklerle konuşur,
Bazıları anlar onları bir tek.
Bazıları renklerle konuşur,
Bazıları, hiç anlamaz yalnızı.
Bazıları sadece renkkörüdür işte...

İnsanlar birkaça ayrılırlar.

Çoğu kitap okumaz.
Kalanların çoğu okuduğunu sanar.
Bazıları anlar kitapları, anlatır bazılarına.
Bazıları kitaplarla var olur,
Bazıları, sadece kitaplarda.
Bazı insanlar kitap okur,
Bazıları kitap olur.
Bazıları yazar kitaplarca,
Bazıları, hiç anlamaz bazılarını.
Bazıları bir kitapta ölür,
Bazıları bir kitap başında.
Bazı insanlar kitabına uygun yaşar,
Bazı insanlar dil bilgisine aykırıdır, kural tanımaz.
Bazı insanlar kitaba sığmaz,
Bazılarına kitap yüktür.

İnsanlar birkaça ayrılır.
Sonra giderler...

"Gidenin de kalanın da gönlü hoş olsun" demek yetmiyor bana.
Bazı insanları giderken de, kalırken de sikeyim.