İnsanlar Şiiri - Mehmet Elçin

insanları seviyorum
günahları ve sevaplarıyla
testiyi dikip içenlerle
suyu bakır tasta içenleri
ve zamanı.

dünyayı seviyorum
rüzgarı ve dağlarıyla
geç açan çiçeklerle
erken dökülen yaprakları
ve ağaçları.

denizleri seviyorum
başka diyarları zikredişi
sert ve hafif dalgalarıyla
çeşit çeşit nimetiyle
ve gölleri.

taşları!
taşları da seviyorum
atılabilen ve
yerinde ağır duranlarıyla
renk renk, desen desen
ve toprağı.

mevsimleri seviyorum
soğuk veya sıcak
nem ve keder taşıyan bulutları
ve kuru ve boğuk olsa bile
ve güneşi.

insanlar!
onları seviyorum.
kaba ve görgüsüz
aşksız ve akşamsız olsa da
umutsuz veya coşkulu
ve hırçın yada kızgın hatta
ama zalimleri asla.

Mehmet ELÇİN
09 Nisan 2007 Pazartesi