İnsanlar Şiiri - Mehmet Bozkurt Esenyel

Arzular umman misali,
Bir buğday tanesi ömrümüz,
Kimimiz değirmende öğütülür,
Kimimiz toprakta çürürüz,
Boynumuzu büken, yaşamanın vebali.

Rüzgarda savrulan bir yaprak,
Uzayan yıllar,
Yağmur bekleyen toprak kalbimiz,
Bazan kırık bir dal,
Bazan hasrete varan bir yol,
Olur nasibimiz,
Yaşamayı isteriz,
Ölüm kadar.

Yağma yağmur, yağma ne olur,
Gözyaşımız var bizim,
Kırıkta olsa bir kalbin,
Bir kör nasibin, sahibiyiz.
Yağma yağmur,
Ne olur, dur.

Mehmet Bozkurt Esenyel
1201.1955-