Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Yaş geçende, yaşam damarlarından
Kan yerine, yağ akıtır insanlar
Roman olur, şiir olur sıradan
Yüzünde çizgiyi çizer insanlar
Çocuksu yıllarım gelir aklıma
Geçen zamanı takarım kafama
Hücreler sızıyı katar canıma
Türlü türlü derdi çeker insanlar
Mutluluk ararız yıllar geçtikçe
Kaf dağının ötesinde gezdikçe
Bölük bölük bir kördüğüm ezdikçe
Küçülür yükünde, biter insanlar
Kimi medeniyet kurar soyundan
Kimi kana kana içmez suyundan
Yaşlanırda, mutlu olmaz huyundan
Dillerinden şer akıtır insanlar
Açarsın kapını güneş hoş düşer
Kırıntılar önüne bir hoş düşer
Farkında olmadan hayat düş düşer
Anı defterinde gezer insanlar
Koskoca ömrü bir şiir sayarız
Geçmişe düş ile hayıflanırız
Çörtük bedene mesesi dayarız
Gençlik yıllarını döver insanlar
Beyin hücrelerin sırsıklam sarhoş
Zaman tünelinde yaşlı güne koş
Ayakların yalpa yapar bir hoş
Çelme atar hayat, düşer insanlar
Çocuksu yıllar su üstünde kaldı
Akıp giden ömür, yaşlı kumsaldı
Özütürk boş giden ömre darıldı
Rotasız gemiyle yüzer insanlar
___Her biri ayrı güzellikte dörtlüklerdi.
Kutlarım dostum...
Selamlarımla.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta