İnsanlar Şiiri - Adem Korkmaz

Hislerim yorgun.
Yorgunluk pas tuttu.
Hüznüm sana ulaşıyormu?
Hüznüm bile yas tuttu!
İnsanar dostluğun anlamını hiç ögrenmediniz.
Menfaatleriniz daima önden gitti.
Nefsleriniz damağınıza gem vurdu.
Özgürlük derken kul,kula kul oldu.
Yüreklerinizde hased ve kibir.
Gözlerinizde sahtecilik.
Hoş görünüz sahte.
Hıyanet ve yalan her yerde
Görmüyormusunu kardeşin gidiyor aiit olduğu yere
İşte baban gidiyor,
Annen gidiyor,evladın gidiyor
Beyaz kefenlere sarılmış gençliğin gidiyor
İnsanlar; Ölüm kaybetmekse eğer;
And olsun hepiniz kaybedeceksiniz.
Sahte zaferler sizi aldatmasın,
Asra yemin olsunki;
Bütün insanlar hüsrandadır.
Yalnız salih ameller işleyip
Birbirlerine sabrı tavsiye edenler müstesna....