İnsanlar Şiiri - Adulera Ayza

Atlarına bindiler
Ve bilinmezliğe gittiler.

Yaşama;
Belki bir mahallenin en ücrasında
Belki bir yemek masasının yanında
Bilinmez ki beklide bir elleri yağda balda
Başladılar
Ama her şeyin başında ortak yönleri vardı
Kimi ses sanatçısı
İyi bir ayakkabıcı
Yada duvar ustası
Ne fark eder ki
Ama işin ustası idiler
Yıllarca düşünceden alamadım kendimi
Kimdi bunlar
Bir aç insana yemek veren
Açmış ellerini dua eden
Yada kadeh ellerinde kadere kahreden
Tek bir ortak yönleri vardı
Bunlar karşılıksız ödünsüzdüler
Tek taraflı mertçe seven
İnsanlar....