Hey hey insanlar,
Biz nereye koşuyoruz?
Ömür dediğimiz ne ki?
En fazla yüz yirmi yıl.
Kendini beğenmiş sana söylüyorum,
Bir tek başına var olamayacağını,
İstesen de istemesen de kardeşiz,
Milyonlarca iple bağımlıyız.
Bırak egoistliği, bırak sömürmeyi,
Paylaşmayı bil, bil ki,
Altı milyar insan şarkılar söylesin,
Bak o zaman göreceksin,
Dünyadaki mutluluğu.
Sen kabul etmesen de beraber yaşayacağız,
Doğanın kanunu bu,
Diyalektik ve materyelizimin gereği,
İsmail Ersin Dalgıç
1 Ocak, 2004
İsmail Ersin DalgıçKayıt Tarihi : 7.11.2004 17:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İsmail Ersin Dalgıç](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/11/07/insanlar-36.jpg)
bu kadar aşk tiryakilerinin olduğu zamanda sizin gibi insanı ve emeği yani sosyal konulara ve de diyalektiğe
felsefeye dikkat çeken insanları sizi kutluyor,yüreğinizden öpüyorum Hak ettiğiniz puanı da verdim
İlhami Arslantaş
Halkoder Kurucu Başkanı
TÜM YORUMLAR (1)