İnsanlar oluk oluk akıyor sokaklarda caddelerde değerli birşeylerini yitirmiş gibi kafaları ônde yüzlerinde zehirdende ôte acı gülümseme, bütün şehirmi bir biriyle kanlı bin yıllık dostlar birbirine selam vermiyor yaşama hevesi kalmamış umutsuz kullarda, güneşli havada koşturuyor insanlar panik var her adımda başımıza dertler yağıyor Allahım bu nasıl coğrafya.
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta