İnsanlar gördüm soluk yüzlü
Yorgun düşmüş çekik gözlü
Ezilmişler belli yüzlerinde
Kimi dertli kimi hüzünlü
Kimi köle olmuştur işine
Kimi ekmek alamaz eşine
Kimi ezilir çöker gider
Daha değmeden yirmi beşine
Kiminin ekmeği çoktur yer şişer
Kimine yalnız seyretmek düşer
Kiminin yatağı yorganı yok
Kimi altına kuş tüyü döşer
Adaletimiz çarpık yürüyor
Kimi tok, kimi aç ölüyor
Şahin der insanlık bozuldu
Toklar açları sömürüp eziyor
02.04.1990
Şair Şahin KaramanKayıt Tarihi : 20.2.2022 23:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!