Bu gün yine anladım ki ben insanlardan yorgunum
Ne kazmayı vurduğum toprağın sertliği
Nede tırmandığım dağın keskin köşeleri
Beni usandıran insanların samimiyetsiz halleri
Oysaki bir avuç su içip biraz gökyüzünün tadına bakmak
Dağlardan kırlara bakıp uçurtma uçurmak
Biraz nefes alıp mutluluğu miras bırakmak
Bu gün yine anladım ki çıkmaz sokak insanlarmış
Babaya çınar diyip yalnızlığa terk etmek
Bir oğul büyütüp onunla kavga etmek
Ayağı öpülesi anaya cennet diyip
Kızını diri diri toprağa vermek
Bu gün yine anladım ki tutarsızlık insanlardanmış
Kayıt Tarihi : 23.1.2024 20:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!