Bir vahşet yaşanıyor merhamet kıyılarında. İnsanlar birbirlerinin duygularını katlediyor. Oltaya takılmış bir balık misali ordan buraya sürükleniyorlar. Kimse kimseyi sevmiyor. Çocukları, küçücük bedenleri alet ediyorlar kocaman günahlarına. Yetmiyor, bu da yetmiyor onlara.
Sonra hayvanları katlediyorlar, öldürüyorlar, ayaklarını kesip öylece bırakıyorlar.
Acımıyorlar, hatta zevk bile alıyorlar ama acımıyorlar. Vicdan nedir bilmiyorlar, merhamet nedir bilmiyorlar.
Sevmiyorlar dostum, insanlar ne birbirlerini seviyorlar, ne diğer canlıları...
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta