İnsanlar Şiiri - İlhan Özdemir

insanlar var, insanlar…
kaçıyorum, yakalıyorlar
yalan söylüyorlar
huzur bozuyorlar
affediyorum, affediyorum…
aldatıyorlar

insanlar var, insanlar…
öldürüyorlar
yapmayın, diyorum
yapıyorlar
sevmiyorum insanları
insanlar sevemiyorlar

insanlar var, insanlar…
ulu orta öpüşüyorlar
ayıp değil mi diyorum
cevap vermiyorlar
öptüğün o dudak sana yasak diyorum
günahta sınır tanımıyorlar

insanlar var, insanlar…
her saniye maske takıyorlar
kimsiniz, diyorum
kimlik göstermiyorlar
dize getiremiyorum insanları
dizginlenemiyorlar

insanlar var, insanlar…
kapatıyorum gözlerimi
kaybolmuyorlar
yalnız bırakın beni, diyorum
size tahammül edemiyorum
insanlar saygısızlık yapıyorlar

insanlar var, insanlar…
anlamıyorum neden buradalar
yürüyorum, koşuyorum, uçuyorum
insanlar neden bu kadar yakınlar
insanlardan kaçamıyorum
mahrem nedir, bilmiyorlar

insanlar var, insanlar…
çay içiyorlar, şeker atmıyorlar
yine de karıştırıyorlar
suyu bulandırmayın diyorum
bin kere tembihliyorum
insanlar dinlemiyorlar

insanlar var, insanlar
oturuyorlar, kalkıyorlar
yatılmayacak yerlerde yatıyorlar
kalbimi yerinden oynatıyorlar
dokunulmaz beden bırakmadılar
insanlar ihanet ediyorlar

insanlar var, insanlar…
çok yanlış yaşıyorlar
oysa gözleri de var, kalpleri de var
utanmıyorlar, çekinmiyorlar
insanlar var mı, var
ama ben de varım, görmüyorlar