İnsan Gazeli Şiiri - İlyas Memiş

Geldi nice insanlar fâni diyarı gördü.
Kimisi hakikati, kimi nazarı gördü.

Kimi sararıp soldu kapılıp rüzgârlara,
Kimi kayboldu kışta, kimi baharı gördü.

Kimi temaşa etti göklerde yıldızları,
Kimisi yalnız şehri, çarşı pazarı gördü.

Kimi savruldu gitti heveslerin ardında,
Kimi aşkı sevdayı, kimi efkârı gördü.

Kimisi idrak etti hikmetini varlığın,
Kimi kabrin ardını, kimi mezarı gördü.

Kimisi hayretinden mest oldu bahçelerde,
Kimisi hasretinden yalnız esrarı gördü.

Kimi gönül gözüyle gördü tüm âlemleri,
Kimi nakıs nazarla bir göz kararı gördü.

Geçti herkes sırayla dünya denen bu handan,
Kimi göründü yolda, kimi yolları gördü.

Baktı herkes farklı bir hayat penceresinden,
Herkes kendi gönlünün ufku kadarı gördü.

Şubat 2011