İnsan Gazeli Şiiri - İlyas Memiş

Geldi nice insanlar fâni diyarı gördü.
Kimisi hakikati, kimi nazarı gördü.

Kimi hayat güzünde soldu çiçekler gibi,
Kimi kayboldu kışta, kimi baharı gördü.

Kimi temaşa etti kâinat sarayını,
Kimisi yalnız şehri, çarşı pazarı gördü.

Kimisi idrak etti hikmetini varlığın,
Kimi kabrin ardını, kimi mezarı gördü.

Kimi savrulup gitti bir rüzgârın ardından,
Kimi hakiki aşkı, kimi efkârı gördü.

Kimisi hayretinden mest oldu bu bahçede,
Kimisi hasretinden yalnız esrarı gördü.

Kimi gönül gözüyle gördü tüm âlemleri,
Kimi nakıs nazarla bir göz kararı gördü.

Geçti herkes sırayla dünya denen meydandan,
Kimi göründü yolda, kimi yolları gördü.

Baktı herkes farklı bir hayat penceresinden,
Herkes kendi gönlünün ufku kadarı gördü.

Şubat 2011