Bir yağmurun yağışındaki, gökten yere düşen damlanın rüzgara bıraktığı kendi kaderi gibi…
Oysa kader, idrakin zihinden yapıcı müspete vurduğu hakikat mührü olmalı…
Yağmur damlasının yere iniş seyahati, düşündükçe çok tuhaf…
Kendini rüzgarın kollarına bırakmış…
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta