Bir yağmurun yağışındaki, gökten yere düşen damlanın rüzgara bıraktığı kendi kaderi gibi…
Oysa kader, idrakin zihinden yapıcı müspete vurduğu hakikat mührü olmalı…
Yağmur damlasının yere iniş seyahati, düşündükçe çok tuhaf…
Kendini rüzgarın kollarına bırakmış…
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
