insanların umutları tükenince
hayalleri bitince yarın düşünmeyince
dünü unutunca ağlayacak bir yerler arıyorlar
dualarını unutunca
yalvaracağını bulamayınca sürükleniyor
dilinden beddua eksilmeyince
gönlünde kara is olunca eli kire bulaşınca ayakları nefs ile gidince
hakk’ı batıl bilince bitiyor küfürler hiç eksilmeyince
batırıp yaktıkca emaneti hayatın zevkini anlamını nefs zevkine bırakınca yıkıyor
eller hiç düşmesin yukarıdan dilden eksilmesin
dua gözlerden gitmesin nur’u ışıklar ayaklar dizler kalkmasın
secdeden kulaklardan kesilmesin
ezan sesleri ana baba evlatlarına sarılması gibi
güneşin toprağı terbiye etmesi gibi
suyun laelenin güzelliğini çıkarması gibi umutmayılım kimliğimizi hak ile olduğunu
Kayıt Tarihi : 14.2.2015 13:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)