İnsanlar Şiiri - Cağlar Akarsu

...
Her düşünce bir muamma,
Çözemiyoruz, yıllar uzanmış
Bizler içine dolaşmışız günlerle
Geceler akıp, giderken sarıyorlar
Yokluğunda bir şey sorguluyorum.
Bulamıyorum.
....
Fabrikaların yorgun düdükleri
Kulaklarımda ki çığlıklara karışıyor
Yollar adımlarında, uzayıp gidiyor.
Bir elimde, sefer tasımdaki aşlar,
Diğerinde bir torba ekmek
Duraklara yığılmış kuyruklar
Ter kokulu otobüslerde bekliyorum
....
Kapılar açılıyor, itilerek yürüyorum,
Her yeni günün arkasından, çileleri,
Bedenime umutsuzlukları sarıyor.
Sokaklardaki lambalar sararmış,
Mumlar bu gece bitmek üzere
Cılız ışıklarını saçıyorlar,
Bir taş sıcak çorbanın içinde
Kayboluyorum
....
Dükkanların tüm kepenklerini indiriyorlar
Sahipleri buruk günün arkasında,
Köşe başlarına doğru yürüyorlar.
Anlatamıyorum, yaşadıklarımı
Birinci sigaramdaki dumanlar gibi,
Nefesimdeki soluklarıma karışıyor
Ahlarım içinde, yaşarken gidiyorum.
...
Akşam gazetelerini satıyor bir çocuk
Sesi karışıyor haberlerin hüznüne,
Geçmişte ihtilalleri yaşamış,
Sokaklarda telaşla koşuyorlar,
Duvarlara asılmış afişleri yırtıyorlar
Çekilen romantik filmlerin,
Sabah on bir seansında,
Kadınlar çekirdeklerini çıtlatıyor,
Luna park da, dönme dolaplar
Dönerken, aradıklarımı hiç bulamıyorum.
....
mayıs/2003