İnsanlar Şiiri - Mehmet Yücel

Yalanın ardına yanlış gizlenmiş.
Ortaya çıktıkça şaşar insanlar.
Sağır yine bir kör ile sözlenmiş.
Düğünler eyleyip coşar insanlar.

El üstü tutulur nursuz ve arsız.
Dirençler kırılmış, istek umarsız.
Uyuşmuş mu nedir, nesil duyarsız.
Gün geçirmek için yaşar insanlar.

Küçük hesapların eseri olmaz.
Büyük düşünenler serseri olmaz.
Kalemi olanın keseri olmaz.
Gün gelir bunları aşar insanlar.

Biz diyen ben demez, ben diyen de biz.
Hayal ırmak gibi rüyalar deniz.
Bir tuhaf gidiş var belli değil iz.
Kılavuz eyleyip koşar insanlar.

Yücel, deli poyraz esiyor yine.
Cahil rüzgar almaz poyraz neyine.
Saplantı virüsü girmiş beyine.
Doluyum diyerek taşar insanlar.