İnsanlar Şiiri - Remzi Poyrazoğlu

İNSANLAR
Yürüyorum kaldırımlarda
Omuz omuza dayanmış
Bellerde kenetlenmiş eller
Gülücükler kahkahalar
Ve kalabalık insanlar
Ay akşamdan doğmuş
Ondördünü karşılar
Damarda kan cıvıl cıvıl
Dudaklarda şarkılar…
Ne sabırsız aceleci
Sıkca atılıyor adımlar
Hayat denen bu yolda
Nasıl menzile varacaklar
Eyüb’ün sabrını bilmeyenler
Elbet sabırsız olacaklar
İnsan bu,
Başı değince anlarmış
Taşın sert olduğunu
Ateş düştüğü yeri yakarmış
Değmeyince ne bilsin
Ateşin yaktığını insanlar.
30 May.1988
R.Poyrazoğlu