Karınlık ve sesiz
Huzur dolu o evler,
Kimsesiz.
Çocukların çırpınışlarıyle inleyen sokaklar,
Yalnız yine bu gece.
Kimsenin umursamadığı o insanlar,
Sesiz.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta