İnsan anlatamaz bazen kendine kendini
Somutlaştırdığı her his,
Soyutlaştığı her hatıra yalan olur
Şimdiye kadar yaşadıkları geçer aklından
Bir hata aramaya başlar yaşantısı içinde
Düşünür, düşünür...
Noksan olan birşey var, tahmin eder bunu
Çırpınır avucunda can veren kelebek gibi
Ne olabilir bu diye,
Ve bulur
Bir çınar gibi asıl ve onun kadar yıllanmış sevgi
Yaradana, doğurana, toprağa, insanlara... değer verdiklerine
İçi rahatlar, için için nefes çeker
Ruhu gevşer yatağında, uyuya kalır
Sabah olur, dünü unutur, kendini unutur ve bulduğunuda
Bulmanın aslında kaybetmemek olduğunu bilemez
Gökçebey 04.01.2008 21.51
Muhammet Mahmut EskiKayıt Tarihi : 4.1.2009 22:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
sevgiler hiç tükenmesin:)))
unutup insanlarda olursa:(
Mutlu Kalın/ Ayşe
Bir çınar gibi asıl ve onun kadar yıllanmış sevgi
Yaradana, doğurana, toprağa, insanlara... değer verdiklerine
İçi rahatlar, için için nefes çeker
Ruhu gevşer yatağında, uyuya kalır
Sevgiyi bulmak, bunun farkına varmak insanın kendini iyi hissetmesi için tek olgu...
Yüreğine sağlık... Çok güzel olmuş...Kutlarım ...
SAYGILARIMLA
Sessiz Çığlık
Bulmanın aslında kaybetmemek olduğunu bilemez
sonu gerçekten harika..şiirlerinizin finali genellikle çok güzel oluyor.tabiki şiirlerinizde çok güzel..bu şiirdende aynı tadı aldım..tebrikler..tam puanımla antolojimde..sevgiler..
TÜM YORUMLAR (6)