İnsanlar Şiiri - Yaşar Kutlu

Yaratanı unutmuş yaratılana tapmışlar
Muhammed (a.s.) bırakıp Nemrut’a koşmuşlar
Yediğini yiyip fazlasını çöpe atmışlar
Komşusu aç olanlar uzana uzana yatmışlar

Helâlle harâmı harman yapmışlar
Domuz yağından irmik helvası karmışlar
Lâğım çukurunda alın teri aramışlar
Güzellik budur deyip dikeni sunmuşlar

Vardır elbet Rabbını bilen
Mâbûda boyun eğip Râm olan
Hattâ en tatlı canını veren
Şehâdet şerbeti kimin elinde?

Cehâlet dediler, câhillik yaptılar
Üç günlük bebeğe bomba attılar
Füzelerle yatıp, roketlerle kalktılar
Adâleti adâletsizlikle sundular

Gözlerimi açıp Dünyaya baktım
Ezilmenin rehâvetini tattım
Ağlayamadım aval aval baktım
Göz yaşıma bile ambargo koydular