Üzmedim
Kırmadım kimseyi
Tartarken
Doğru tuttum ibreyi
İnsanım diye
Lanetledim her hileyi
İnsanız biz dostlar
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Ahlaktır, insanı güzelleştiren, iyi insandır dünyayı yaşanası kılan. Herkes üzerine düşeni yapsa, dünya cennetten farkı olur mu? tertemiz duyguları yansıtan değerli kaleminizi kutluyorum.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta