İnSANız İŞte Şiiri - Lütfiye Çilingir

insanlar gördüm pastayla güne başlıyan,
kimileri vardı karidesle günü kapatan,
insanlar gördüm viski yudumlayan,
kimilerini gördüm karnını çöpten doyuran,
ekmeğini taştan çıkaran derler ya!
gördüm taşlarıda kıran..
taşıdığı sırtındaki yükle,
bir parça ekmek için savaşan..
küçük bir çocuğun avucundaki
parayı uzatırken bile
çok şeyler alabileceğini umut eden
gözleri gördüm bakışlardaki hüzünde,
ve dudaklardan dökülen kelimeyle
bununla ne alabilirim diye....
insanlar gördüm,
masalara uzanan ayaklardaki
şımarık sallayışlarda
insanlar gördüm emreden
sahiplenmiş çağırışlarda....
sabahın karanlığında, uykusuz gözlerle,
soğuğun kavurduğu, suratların gerginliğinde
gördüm insanları....
kahvenin bile lüks olduğu yerde,
çay ne kadar? demenin hüznüyle...
heryerde ve her zaman
kulak verdiğimde kelimelere
değişik geldi sesler kulağıma nedense...
kimileri zevk-i sefa içinde,
kimileri bir parça ekmek derdinde.......
sonuçta kimse kimseye,
benzemese bile,
İNSANız İşTe.....

Lütfiye Yapar

2007 kasım