İnsanın Yüz Karası İnsan - Kavl-i Garib Çoban
Bir kıskançlığın romanı inanın tek akrabası galiba dünyalık putları.
Gün günden dostluğumuz pekişiyor karşılıksız sevgiyle.
Günlerim onların bana sunduğu eski ,yeni kitaplar gibi insanlarla geçiyor.
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Devamını Oku
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Unutulmuşu hatırlatan çok güzel bir fasıl heyeti' insanda birliğe yaklaştıran bir birinden güzel farklı duygular,,
Tebrikler şairim
Hikayesi
ÖZET!
Ve ben de diyorum,
"İnsan, kendi kuyusunu kazan tek canlıdır!"
O nedenle ayıbını
Günahını
"O kuyuya düşerek temizler!"
Tebrikler Engin Bey...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta