İnsanın yaratılış hikmeti ve manevi ilimler

Allahu Teala,Cemalinin nurundan ilk önce ona nur kattı,
Muhammed Sallallahu Aleyhi Vesellem’in nurunu yarattı.

Yüce Allah,Peygamberin ruhundan diğer ruhları yarattı,
Şanı Yüce Allah ruhlardan sonra Kalem’i ve Aklı yarattı.

Bunlardan tek şey murad edilmektedir:gönül çiçeği,
Hakikat-i Muhammediye, yani Muhammed gerçeği.

Durum böyle olunca, ona adlar takıldı,nur-ışık dendi,
Celâl sıfatı altında saklı karanlığa nurdan bir ışık indi.

Bunu Kullara; Kuran-ı Kerimde Hak Teala haber verdi:
Allah tarafından size Nur, her şeyi anlatan kitap geldi.

Önce Akıl dendi,çünkü her şeyi o idrak ederdi,
Kalem dendi,çünkü ilim onunla yayılıp giderdi.

Ruh-u Muhammedî, olanların özü yani gönül faslıdır,
Bu öz ile hayat iki cihanda kainatın öncesi ve aslıdır.

Bunu Peygamber Efendimiz bize şöyle söylemektedir:
“Ben Allah’tanım, müminler de bendendir”demektedir.

Peygamberimiz buyurmuş ki:Şeriat bir ağaç gövdesidir,
Tarikat onun dalı,marifet yaprağı, hakikat ise meyvesidir.

Kur’an’a gelince,tevil bakımından Hakkı kelam olur,
Gerekse tefsir bakımından ilimlerin hepsini içine alır.

Tefsir avam için, tevil ise kullara özgü olan bir rıfattır,
Bize gelen,Zahir, bâtın yani, şeriat yolu ve marifettir.

Hak,şeriat ile dış dünyamızın düzenini emreder,
Marifet ile bizim iç dünyamızın nizamını emreder.

Her ikisininden hakikat doğar buna misal verebiliriz,
Buna,bir ağaç ile yaprağın durumunu gösterebiliriz.

Sonra,meyveler oluşur,şu ayete asla ulaşamazlar:
“İki deniz yürür,aralarında berzah vardır,aşamazlar.”

İkisi birden alınmalıdır,zahiri bilgiyle varlık görülemez,
Hakikat elde edilemez,ne yapsan hedefe varılamaz.

İbadetin tam olması için, şeriatla marifet gereklidir,
İnsan,şer’i bilgilere muhtaçtır,bunlar birbirine eklidir.

Bu ilimler ile Yüce Hakk’ın zatına ait bilgiler elde edilir,
Bundan sonra Hakka ibadet ile,bâtın ilmine sıra gelir.

Bu ilimle marifet Aleminde gönül kati huzur bulur,
Marifet,nefsi kalp aynasından temizlemekle olur.

O zaman Hakkın gizli hazinesi gözükmeye başlar,
Kalp sırrı çözülür,gönül o zaman kötü olanı dışlar.

Marifet,irfan sahibi olmak, iki şekilde olur,sırrı bilmek,
Biri Hak zatına, öbürü sıfatına karşı irfan sahibi olmak.

Allah için dünya ve ahirette cismin alacağı hız vardır,
Hakkın zatına karşı ahirette ruhun alacağı haz vardır.

Peygamber şöyle diyor:“Zikrin en değerlisi,Allah'tır,
Cümle Peygamberlerin yaptığı ise,Lâ ilâhe illallah’tır.”

Zikir ilk defa dilden olur,buradan nefse geçer sözler,
Sonra sırayla Kalp, Ruh, Sır, Hafi,Ahfa çizgisini izler.

Dilden edilen zikir, kalpten olana benzer,bu nimettir,
Dilde zikir varrsa, Allah kalben unutulmamış demektir.

Nefisten,yani içten yapılan zikirde hiç bir ses işitilmez,
İçten bir hareketle olur,bunu zikir yapmayanlar bilmez.

Kalbin zikri,Celalle Cemal sıfatının tecellisini duymaktır,
Ruhla yapılan zikirle Hakkın nurani tecellisine uymaktır.

Sır Aleminde yapılan zikir,ilahi murakabeye götürür,
Gizli zikir,padişahın katında doğruluk otağına getirir.

Ahadiyet parlayan nura dönüşür,kamilen geliştirir,
Ahfa adlı zikir ise Hakke’l Yakîn makamına eriştirir.

Bu Hafiyü’l Ahfa denilen halden,Hakkın haberi olur,
Ayette şöyle der:“Sırrı ve en gizliyi muhakkak O bilir.”

Yukarıdaki zikirden sonra, bir ruh oluşup belirlenir,
Bundan sonra bir ruh oluşur buna Tıfl-ı Mani denir.

Yüce Allah o ruhu,dilediği kimsenin kalbine katar,
Bu ruh,kudret âleminde durur müşahede yer tutar.

Hak için yapılan zikir,kalplere Hakkın nurunu yerleştirir,
Zikredenlerin kalpleri, o nurlarla bütün kalbi gürleştirir.

Allah’ı görmek,ilahi sıfata zikirle manada ermektir,
Hakkın,ahirette vasıtasız Cemal sıfatını görmektir.

Aslolan namazdır,kul namazda kendini Kabe'de bulur,
Kalben Hakkı düşün,namaz ancak kalp huzuru ile olur.

Tasavvuf ehli, kutsal mana hallerine,sabi olarak alınır,
Bu nedenle,o tıfl-ı manadır ki,veled-i kalb olarak bilinir.

Kulun Melekut Alemine geçmesi iki doğumdan ibrettir,
Kuş da iki defa doğar,ilk doğumda yumurtadan ibarettir.

Bir kez doğup kabuktan çıkamazsa kuşlar hiç uçamaz,
Ruhaniyet mânâ âleminin doğmasıdır ondan kaçamaz.

O, insanın gerçek yeteneğinden gelir,bu insanın sırrıdır,
Onun varlığı da şeriatla hakikatin birleşmesinin varlığıdır.

İnsan yavrusu iki suyun bir araya gelmesinden oluşur,
Biz insanı sudan yarattık,ayetiyle insan büyüyüp gelişir.