İnsanın, vicdanından ayrılması;
Trenin, raydan çıkması gibidir..
Zaman için de, tren de, ray da, tamir edilir,
Tren, aynı raydan, yoluna devam eder..
Ancak, vicdanından ayrılan insan,
Gün gelir, kendine olan saygısını yitirir..
Sokakta karşılaştım.
Satarken güllerini,
Alırken alın terini.
Yırtıktı elbisesi,
Ayağında terliği.
Devamını Oku
Satarken güllerini,
Alırken alın terini.
Yırtıktı elbisesi,
Ayağında terliği.
Tebrikler
Hüseyin bey,
aynen katılıyor,
kutluyor ve
selamlıyorum
sizi.
Yürekten kutlarım Hüseyin Bey,şükranlarımı sunarım,saygılar.
şu menfaat tutkusu insanlarda çok oldu olalaı vicdanlar o vücutlardan ayrıldı
ve toplum için felaket olan insanlar yalan dolan entrika hile hurdayla söz sahimi oluyor ve felaketi bu cahil millet kendlleri davet ediyorlar
şu menfaat tutkusu insanlarda çok oldu olalaı vicdanlar o vücutlardan ayrıldı
ve toplum için felaket olan insanlar yalan dolan entrika hile hurdayla söz sshimi oluyor ve felaketi bu cahil millet kendlleri davet ediyorlar
Haklısın sayın Çubuk, hem de büyük felaket. Tam puanla tebrikler.
Kırılan saksı yapıştırılabilir ve içine çiçek konabilir.Ama bir çiçek ölmüşse saksı sağlam da olsa canlandıramaz ve bir süre sonra kokmaya başlar,etrafa zararlı olur...........
Kutluyorum sizi ve doğru tespitinizi Sn.Çubuk.saygılar sunuyorum..
oldukca anlamlı mesajlar
ince ince vizdana yenik düşünce uykusuz gecelerin sabahında bir tek ateş sesi duyulur yada trenin inleyen freninin sesi kutluyorum saygılarımla
vicdanla insan ilişkisi üzerinde çok ince bir ayarın önemini hatırlatan usta şairin saygın kalemini sevgiyle selamlıyorum ömrüne bereket üstad sevgilerimle
Tamda burada başlar var olmak yada yok olmak, hala raydan çıkan trene binenlere bakmak lazım ne kadar çok binen olursa felakette o kadar büyük olacaktır güzel tespitlerinize saygılarımla
Bu şiir ile ilgili 21 tane yorum bulunmakta