İNSANIN SÜSÜ
Her birinin ayrı, hatırı vardır
Çay âşıkla, kahve aşkla içilir.
Bu dünyada, en sevilen şey nedir?
Yârden ancak, ecel ile geçilir.
Toy/düğün yapılır, oğlanlı/kızlı
Dilberler doğuştan; nazlı mı, nazlı?
Uykuya dalınca, bülbülden gizli
Güller ancak, seher vakti açılır.
Ne olur sevdâmız, düşmesin dile
Bir dileğin varsa, sen Hak’tan dile
Daha görür görmez, tebessüm ile
Yâr gülünce, inci/mercan saçılır.
Bir insanın süsü; edeptir, ardır
Kışın habercisi, soğuktur, kardır
Sebzenin, meyvenin; mevsimi vardır
Her bir ekin, hasat vakti biçilir.
Öyle bozuldu ki, şu âhir zaman
Bâtıla meyletme, aman ha aman!
Azık dersen eğer; amelle, îman
Bu dünyadan, ölüm ile göçülür…
26/08/’17
Hanifi KARA
Kayıt Tarihi : 26.8.2017 09:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!