Ben dünyanın öbür yanında yatıyor,
Hayatın giyotininden geçiyorum
Devran dönüyor, beni de döndürüyor
Yol bilmez mecnunlar gibi
Büyüdü yalnızlığım, kapılardan çıkmıyor
Her şeyi anladıkça, bildikçe kahroluyorum
Atları yorgun Alperenler gibi bitkinim
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta