İnsanın Kötülüğü Bu Dünyaya Yaptığı Zülüm

Düşündüm gündüz gece
Anlatamaz seni hiç bir hece
Belki adın bir kelime
Diller yetmez söylemeye

Sen umut ettin
Bize sevgi verdin
Bizdik seni unutan
Dünyayı koruyamayan

Sen getirdin bu dünyaya sevgiyi
Biz mahvettik yarattığın herşeyi
Sonra oturup yok saydık sevgini
Ekledik her yere şeytanın cahilliğini

Hep bahane yarattın ölüme
Unutturdun bize bu hayat içinde
Sorduk aynı soruyu belki birbirimize
Biz geldik bu dünyaya ama niye?

Cahil bir dünya yarattık
Yarattığın doğayı yok ettik
Paranın gücüne yenildik
Açlığı insanlara kendi elimizle getirdik

Bize öğrettiğin sevmeyi unuttuk
Cahil kalplerin seni anlatmasına izin verdik
Senin sevgi dolu bir dünya yarattığını görmedik
Şeytanın insan eliyle yarattığı cahilliği umutsuzluğu kalplere ekledik

Sen insana güvendin
Onu sevgiyle yaratmıştın
Bu dünyayı huzurlu yapacağına inandın
Bizdik hiç bir şeyi sevmeyen onu yıkan

Bir gün bulamayız senin yarattığın huzur dolu sesleri
Bu dünyayı yok eden şeytanın ruhuna dokunduğu insan eli
Yaşarız ondan sonra cehennemi
Cahillik şeytanın içinde yaratır sevinci
Yayılır her cahil bedenden onun sesi
Kalmaz geriye insandan hiç bir sevgi