İnsanın Kendine Ettiği Şiiri - Kemal Ok ...

Bu ne garip tecrit insanın ettiği, ne garip bir muamma?
Kendi kendini nasıl kılıyor ki benliğinden böylesi ayrı?
Her nefes alıp, bedenini hareket ettireni yaşıyor sanma.
Yok işte fertlerin artık kendinden bir başkasına hayrı.
Her bir ihtiyacını giderip de ruhunu doyurmadan sağ kalınmaz.
Gezilir, yenilir, içilir, sevilir de hep nefse boyun eğilir.
Sen sağım zannediyorsun da ruhun azaptayken yaşanmaz.
Ne önüne bakar insan mazlumca, ne de hatalarına değinir.
Sokaklar medeniyet(!) diye haykırırken suratlarımıza,
Ne diye muhasebeye alalım ki karışlarca havadaki aklımızı?
Herkesi hiç düşünmeden bedelsiz davet ederken hayatlarımıza,
Ne diye yanarak dövünüp de arayalım ondan bundan hakkımızı?
Kendimiz eder ve ancak nihayetinde bir tek kendimiz buluruz.
Başkasına hesap soracak kadar büyük değiliz haddimiz değil asla.
Ne alırsak, ne verirsek ve de ne çektiysek bir tek kendimiz mesulüz.
Avunmakla ömür geçmez ya da karalar bağlayıp tuttuğumuz yasla.