Ardından koşupta tutamadığı umutların,
Düne dair unutmuşluklarının yorgunudur insan.
Ayaklarıyla değil ruhuyla,
Kalbiyle gittiği bir yolun tüm karmaşalarının arasında
Çıkmaz sokaklarda kayboluşun yolcusudur.
Hayallerinin coğrafyasında fetih mücadelelerinde
Zafer yerine en çok da kendine yenilmişliğin karanlığında bir kayboluştur bu.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta