Yaptığın sohbette cahili bulma,
Özünü yitirip yalana dalma,
Gaflete düşüp de dostundan olma,
İnsanın insana özü gerekli.
Aklını köreltip kinliği koyma,
Kamilleri kazan düşmanı sayma,
Verdiğin ikrardan dönüp de cayma,
İnsanın insana yüzü gerekli.
Haldan bilmez, inen yolara düşme,
Kulun arkasına kuyular eşme,
Düşkünü yoksulu yabancı görme,
İnsanın insana közü gerekli.
Rızasız bahçenin dalına varma,
Ölümlü dünyada fesatlık kurma,
Kendini seversen Kanber’i yorma,
İnsanın insana bezi gerekli.
Kanber GÜRBÜZDAL
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta