İnsanın ilk aşkı olmaz mış,
Tek son aşkı olurmuş.
O son olan öyle bir bitap düşürürmüş ki yüreği,
Yürek ondan başkasına,
Bir atışlık dahi atamazmış.
Gönül şimdi harabeler kenti.
Ruhum dargın varlığına.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta