Ruhların yaralanması mı?
Yüreklerin boşalması mı?
Gözlerdeki umutsuzluk mu?
Uyanılan sabahların karanlığı mı?
Yaşanan depremler mi?
Arkadan vurulmak mı?
Ayaklardaki prangalar mı?
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Devamını Oku
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Gerçekten sorgulayıcı ve güzeldi...tebrikler arkadaşım.Tam puanımla sayfamda.
Her biri farklı acıtır insanın içi,acıların tercihi olmaz ki.Dileğim insanların içi acımasın.Sizinde yüreğinize sağlık,içiniz acımasın,eseriniz güzeldi.Saygılar sunuyorum...
Başarılarınızın devamını diliyorum
Biz hayatta öylesine yaralayan kişiler/olaylar olur ki...
Ki bu yaraların birçoğu kabuk bağlamaz mağlesef:(
Anlam ve anlatım derinliğine mükemmel bir şiir...
Yürekten kutluyorum değerli ablam...
Tam puanımla listeme alıyorum...
Saygı ve selamlarımla...
Tebrik eddiyor saygılar sunuyorum.
Başarınızın devamını diliyorum
Bayramınız kutlu olsun
BİLMEM Kİ HER HALDE HEPSİ..:)) TEBRİKLER EFEM..HARİKASINIZ..
İnsanın içini acıtan en büyük şey; bana göre, değer verdiğin bir insanın seni arkadan vurmasıdır, gerisi hikaye bana! Şiirinizde özetlediğiniz duyular bir şekilde tamir edilir ama dostlukların kırılması çok zor! Kutluyorum sizi.
bu saydıklarıyın hepside acıtır eksiği var onlarıda yazmış olsan sayfa almaz kutlarım yüreğini
salim erben
Dağ olursun yaslanırlar da, yaslanacak dağı bulamamak mı?
Zirvedeki ağaç gibi tek başına kalmak mı?
Ne güzel dökülmüş yüreğinizden dizeler
Kutlarım saygılarımla
Bu şiir ile ilgili 21 tane yorum bulunmakta