Karanlık gecelerin, sabahı beklenirken,
Hıradan doğan güneş, semada yükselirken,
Dünyadaki tüm putlar, yerlere serilirken
Coştu rahmet deryası, doğdu insanın hası.
Kız evladı gömerken, kumlara öz babalar,
Arşa çıkan feryatlar, yürekleri paralar,
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Tebrikler Reyhan hanım
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta