Sevmek, insan tanıma sanatıdır. İnsanın kendini bulma arayışıdır. Güvenmek, gönül seçme sanatıdır. İnsanın kendini arama yolculuğunda bir liman bulma arayışıdır.
Seviyorsan eğer, ilk önce kendini tanımaya çalışırsın. Kendini keşfettikçe farkındalıkların artar. Ve kendine en yakın bir başka farkındalığı bulduğunda ona kendini açar, güvenmeye başlarsın. Ve bu güvenin ışığında kendine bir yol çizersin. İşte güvenmek, bu yolda ilk bulduğun, dalgalara, tehlikelere karşı sağlam durduğunu düşündüğün bir limandır. Yanaşır ve demir atarsın. Sevdiğin ve güvendiğin bu yeni farkındalık, kendini huzurlu hissettiğin korunaklı bir sığınak olacaktır sana. Ve dinlenebileceğin, kendine ve hayata dair yeni keşifler yapabileceğin, belki bir başlangıç noktası belki de geçici bir durak olacaktır bu liman. Ama bileceksindir ki, sana benzeyen ilk farkındalık, sende eksik olan duyguların yetiştiği ilk yer burasıdır. Zira ilk bu limanda kendini daha fazla tanımaya başlarsın. Kendine dair bir çok duyguyu bu limanda bulursun. İşte bu benim dersin. Buldukların seni kendini bulma arayışına iten eksiklerindir. Ve böylece bu limanda keşfettiğin her duyguyla biraz biraz tamamlanırsın. En çok gönlün sevinir bu işe. Çünkü bu kendini bulma yolculuğunu aklına sokan ve seni ikna eden sadece odur. Ve gün gün, duygu duygu tamamlandıkça kendinden, sevginden ve güveninden emin olmaya başlarsın. Ve kendinden emin olmanın, gönlünü mutlu etmek demek olduğunu gördükçe umudun da artmaya başlar. Kendini bulmak, kendinden emin olmak ve yepyeni duyguları tatmak kalbini güçlendirdikçe, ruhunun da uyandığını, canlandığını hissedersin. Kendini bulma yolunda demir attığın bu liman, son limanın olur mu onu tanrı ve zaman bilir elbette. Lakin ilk veya son liman olmasının bir önemi de yoktur aslında. Çünkü artık kendi yolundasındır ve bu yolda karşına çıkacak her durakta, her limanda kendinden bir şeyler bulacaksındır. Kendine dair bulduğun, bildiğin ya da bilmediğin her şey, iyi veya kötü olması farketmeksizin daima seni tamamlayacak ve daima kalbini ve ruhunu daha güçlü kılacaktır.
Hayat, insanın, kendini aradığı bir gönül yolculuğudur. Kendi bulma arayışıdır. Bu yolculukta karşılaşılan her gönül, insanın kendini keşfetmesini kolaylaştıran bir limandır. Kimi limanlar gerçekten sağlam ve güvenlidir. Farkındalıkları yüksek ve duygusaldırlar. Kimi limanlarda sisler içine, kuytu köşelere gizlenmiştir. Korkakların ve sevgiye aç gönüllerin gölgelerde yaşadığı izbe yerlerken, duygu tüccarlarınında uğrak yerleri olmuştur. Bu yüzden kendini bulma yolunda hep iyi farkındalıklar çıkmaz insanın karşısına. İnsan bu yolda siyah duyguları da görür, beyaz duyguları da. Bütün bunlar insanın kendini bulma arayışında tamamlayıcı birer unsurdur aslında.
Aslında insanın bu yolculuğu bir sürgün yolculuğudur. İster ilahi bir karar sonucu olsun ister insanın kalbinin yönlendirmesi sonucu başlamış olsun, insanın kendini bir tür içsel sürgününden kurtarma arayışıdır bu yolculuk. Çünkü insan kendini en iyi bu sürgün yolculukta tanıyacak, bu yolda yeni ve başka farkındalıkları keşfedecek ve kalbini bambaşka duygularla tanıştırıp güçlendirecektir. Bu yüzdendir ki sürgünden de, yürüdüğü yoldan da, uğradığı limanlardan da, sevmekten, güvenmekten ve acı çekmekten de korkmamalı insan. Evet, korku da bir duygudur. Lakin bu yolda gönlünü ve ruhunu nasıl beslediğin önemlidir. Çünkü korkudan beslenen gönül zayıflar, çürür. Sevgiden beslenen gönül ise güçlenir. İnsanın merkezi kalbidir. Eğer insan kalbinin merkezine sevgiyi oturtursa, kendini bulma yolculuğunda karşısına ne çıkarsa çıksın, bunlar ister iyi olsun ister kötü, ister çirkin olsun ister güzel, ister yalan olsun ister doğru, kalbin farkındalığını artırmakta ancak araç olurlar ve insanı, bu kendini arayış yolculuğunda daha da güçlendiren birer yardımcı unsur olurlar.
Hayatı tanıma ve kendinizi bulma yolculuğundan asla vazgeçmeyin. Sizi siz yapacak olan bu yolculuk, kalbinizde bin pencereli bir sarayda, aklınızda bin kitaplı bir kütüphanede son bulacaktır. Çünkü insan, mutlu olmayı hak eden bir canlıdır.
Burhan Çay
İyi okumalar diliyorum. Esen kalın.
Burhan Çay Giftos LeoKayıt Tarihi : 3.2.2025 13:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!