Eksi bilmem kaç derece
Bir damla suyun kristalize olması gibi
Düştü yüreğim
Buz kesen duygularımı
Arayıp ta bulamadığı
İnsanlığımı da alarak
Düşen ben değilim artık
Kanayan nasıl ben olurum ki
Ben ruhsuz
Acımasız
Vicdansız
Sanmayın ki insanız
Gözler ufukta
Ne güzel havai fişekler
Ne güzel ışıl ışıl gökyüzü
Bak bak gördün mü?
Bu dumanlar da neyin nesi
Zorluyor sanki nefesi
Düşen canlar mı var orda
Yo yo olamaz
Biz insanlar varken burada
Kırıldım
Darmadağın oldu özüm
Ne yazıyorsun kalemim
Ne yazıyorsun
İnsan değilsin ki geçsin sözün
Elim titriyor
Çekildi ruhum tenimden
Bir vahşet nasıl canlı seyredilir
Nasıl
Utandım
Sahi dün ben insandım…
Kayıt Tarihi : 12.1.2009 15:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çekildi ruhum tenimden
Bir vahşet nasıl canlı seyredilir
Nasıl
Utandım
Sahi dün ben insandım…
____________________
içimizde ki vicdan duygusunun hiç ölmemesi dileğimle..
ne güzel ifadelerle anlatmışsınız duygularınızı..duygularınız duygularımdır...
hakikaten nasıl insan olacağız biz...bir farkımız var ki yaratan üstün tutmuş insanoğlunu herşeyden..o halde neden yok olan vicdanların sorgusuna düşmüyouz hepimiz...madem insanız....yada daha olamadık....
yüreğinize sağlık...
tam puan+antoloji..
saygımla...
Duyarlı yüreğe selam olsun
Çekildi ruhum tenimden
Bir vahşet nasıl canlı seyredilir
Nasıl
Utandım
Sahi dün ben insandım…
burkuldu içim eriyorum için için
bu duyarlı yüreği kutluyorum
sayın insanım yüreğin dert gürmesin
insanlık ölmeyecek can çekişsede
TÜM YORUMLAR (37)