Kapat pencereleri,
dışarısı çok gürültülü
Ne sözün yankısına
ne bakışın sertliğine tahammül ediyorum artık.
Müzik bile iyileştirmiyor içimdeki sızıları.
Galiba insanın çekileceği en güzel yer, kendi içidir.
Bir mağara gibi sessiz,
bir dağ gibi yalnız,
bir göl gibi durudur orası.
Orada ne yargı var,
ne kavga,
sadece çıplak bir "ben"
ve zamanı yırtan bir iç sesin fısıltısı:
"Geçer...
Her şey geçer.
Sen yeter ki geçme kendinden
Kayıt Tarihi : 6.5.2025 22:08:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!