İnsanımı Severim Şiiri - Yunus Akkale

Coşar akarda yurdumun dereleri
Duman kaplar da dağını severim
Toprakta yeşil yaban tereleri
Lale, sümbülü bağını severim.

Merada otlar, koyun kuzuları
Hasret gönülde derin sızıları
Silinmez kader alın yazıları
Örümcek yapar, ağını severim.

Düşünce gurbette yaban ellerde
Haberin alırım esen yellerde
Gıybetin yapılır haset dillerde
Özünde erir, yağını severim.

Bu devran böyle kim yaşar, kim ölür
Sevgi satan gönül yerini korur
Mezarında bile ayakta durur
Hem ölen, hem de sağını severim.

Kırlarda gezer kekliği, tavşanı
Karlı bellerde yol bulur aşanı
Bulanır seli ovada taşanı
Suda yüzen balığını severim

Yiğitler canın verir, itler yaşar
Disko, diskotekte sarhoş tepişir
Ulu orta yer, sokakta sevişir
Keser biçer orağını severim.

Ekili tarla kaynıyor bereket
Çalışkan insan, ne güzel hareket
Bulunmaz Dünya’da böyle memleket
Çakıl taşı, toprağını severim.

Bin bir çiçeği, dolaşan arıları
Tek kök bin tane verir darıları
Tarih yazar seksenlik karıları
İhtiyar, genç, çocuğunu severim.

Hünerli el, fabrikada işçisi
Tarla, takım, bostanında çiftçisi
Hastanede hasta, doktor dişçisi
Kurdu, kuşu, böceğini severim.

Zeybeği, horonu, halayı bizde
Oyun oynar coşarız derman dizde
Çeşit çeşit nameler çağlar sazda
Çalıp söyler aşığını severim.

Yer iken yemeği aynı sofradan
Konarı göçeri aynı sahradan
Yas tutar bağlarlar aynı karadan
Matemi, düğün, ağıtını severim.

Vatan için ölür kaldı yetimi
Kim gani garref, göster servetimi
Ovada işçi, şükür kısmetimi
Ter akıtıp yiyenimi severim.

Her nimeti kardeşçe bölüşelim
Yaban bize yar değil sarışsalım
Bağlarda bülbül olup ötüşelim
Sağın, solun birliğini severim.

Peygamber ocağı, kutsal sancağı
Her köşe korurlar her bir bucağı
Hiçbir Türk olmaz ki; asker kaçağı
Alay, tugay, bölüğünü severim.

Tarla ekili muhteşem bostanı
Tarihte yazmışız nice destanı
Nice can verip koruduk vatanı
Hak için harp, yiğidini severim.

Bu vatan âlimler, arifler yurdu
Hilal olduğu yerde inmez durdu
Türk milleti varken; böyle bir ordu
Baş arşa değer, göğünü severim.

Düşmanların bize tarihi hıncı
Köpekler kudurur içinde sancı
Onlar yollarında yolcu, biz hancı
Sultan Fatih’ler, hepsini severim.

Dört tarafın koru bozma birliği
Huzur bulmak için sağla dirliği
El değil, kendimizden kötülüğü
Şehidi, şehitliğini severim.

Bar, pavyonda magazin boncukları
Aslından azan domuz sucukları
Tiksinirim gördükçe kancıkları
Aslına dön, gençliğini severim.

Elinde KURAN’ı, tutan bayrağı
Namusu bilerek korur toprağı
Her zaman yakında, hem de ırağı
Bayrak tutan, bileğini severim