İNSANIM İNSAN
Bırakında biraz nefes alayım
Sanki konuştuğum başka bir lisan
Çekilin başımdan yanlız kalayım
Bende sizin gibi insanım insan
Yıllarca eziyet ettiniz zaten
Mutluluk önünde settiniz zaten
Kederli ömrüme yettiniz zaten
Bende sizin gibi insanım insan
Dünyaya geleli gülmedi yüzüm
Ne gecem huzurlu ne de gündüzüm
Hiç bahar olmadım dört mevsim güzüm
Bende sizin gibi insanım insan
Umudum kalmadı sabrım kalmadı
Biriniz kapımı gelip çalmadı
Nasıl bir şeysiniz aklım almadı
Bende sizin gibi insanım insan
Dünya sizin olsun hiç gözümde yok
Merhamet etmeyin hiç luzumda yok
Size söyleyecek bir sözüm de yok
Bende sizin gibi insanım insan
Kayıt Tarihi : 28.5.2018 19:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sedat Kocabey](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/05/28/insanim-insan-5.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!