İNSANIM DİYENİNİ(2)
Yanındayken bilinmez hiç kıymeti
Önemsemez insan o yanıbaşındakini
Ya görmezden gelir vermez değeri
Ya da ite kalkar gereksiz bir şey gibi
Değersiz hor görülen o kişi
Ama Ne zaman uçup gitti
Dönüşsüz yumdu gözlerini
İşte o anlar insan ne ettiğini
Akar gözden geçmiş bir film gibi
Artık o sevgili yanında değil di
Giden gitti yoktu telafisi
Anne baba oğul kardeş gibi
Varsa bir de çok yakın kan ilişkisi
İster o an olmayacak bir şeyi
Keşke döndürebilse Zamanı geri
Pazarlıksız hemen verirdi
hayattan yana çoğu şeyini
Yanındayken bilmezken değerini
Bilir , Zamansız cıkınca cenazesi
Yaşıyarak içinde çözümsüz gelgitleri
Faydasız Yer bitirir keşkelerle kendini
Kaplarken pişmanlik tüm benliğini
Vicdan uyutmaz artık geceleri
Hani o da hala ben insanım diyenini.
.....yunus güngör..
Yunus GüngörKayıt Tarihi : 10.5.2020 14:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yunus Güngör](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/05/10/insanim-diyeni-ni.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!