İnsanım Çünkü Şiiri - Şadıman Şenbalkan

Ne nasipler aldım
Yüzümü güldüren
Hayatı öğreten
İnsandan yana
Ne nasipler almışım...
Bana eza eden
Herkesten
Payıma düşen
Hayat bahçesinden
Umuttan yana
Gülümsemiş,
Kendimi aldatmışım
Aşka tövbe demiş
İstemesem de
Aşkı yaşamışım
Sevgiye inanmış,
İnsana sarılmış
İnsanları anlayamamış
Kendimi paylamışım
Ruhuma eziyet
Bu söz, bu meziyet
İnsanım çünkü
Öğrendim sevmeyi
Öğreteceğim bir gün
Elbette sevmeyenlere sevmeyi.