İnsanım Ben, Özür Dilerim!

Zamansal yanılgılar içindeyim
Bugün yarının dünü
Sırtıımdaki dünya hep geriden geliyor
Bugün omuzlarım dünden ötürü kamburlaşıyor.

Tanrısal kompleksler içindeyim,
Tanrısal kompleksler içinde,
Meydan okuyorum top yekün evrene!
Galaksiler yıldızlar yitip gidiyor ellerimde
Arkalarından su döküyorum..
Galaksiler yıldızlar kayıp gidiyor evrenimde
Bir akşam üstü güneş batıyor
Ve ben
Aşşağılık hislerimi örtbas ediyorum.
Bir akşam üstü yağmur yağıyor
Ve sen
Vahşi yüzünü benden gizliyorsun.

O takın altındayım şimdi
Prometeusum
Zafer çanları çalıyor dünümde
Yarınımda ölüm var.
Ölüm melekleri fısıldıyor kulağıma
O takın altında;
"HEY DÜNYA!
SIRTIMDAKI BU KAMBURUN SEBEBI SEN MİSİN?
NEDEN BU KADAR ACI BARINDIRIYORSUN İÇİNDE HE?
NEDEN CADDELERİNDE HEP SAVAŞ VAR?
NEDEN KÖŞE KAPMACA OYNAYACAKLARI YAŞTA BOMBALARDAN KAÇIYOR ÇOCUKLAR?
HEY DÜNYA SIRTINDAKI KAMBURUN SEBEBİ BENİM!
BEN KİM MİYİM?"
insanım ben, özür dilerim..