Şeytanın bile
günahına sebebim
bileni şaşırtanım
korkulası İNSANIM ben...
Melekler imrenir
şaşarlarda hâlime
secde ederler özüme
sayılası İNSANIM ben...
Şeytanın elinden gelmez
yapabildiklerim benim
aklıma gelen ürkütür şeytanı
Yakılası İNSANIM ben...
Kâh zirvede arzı endâm ederim
kâh en çukurlarda sürünürüm
Öyle rezil yaşarım
kaçılası İNSANIM ben...
Âşkım başını döndürür melekût âleminin
nefretim kaçırır inlerine
en korkulan cinleri
zâlimliğim malum İNSANIM ben...
En büyük kabahatler bende
nefretim titretir kâinatı
şefkatim sararsa âlemi
ağlatır tüm maklûkâtı...
Elime bakar mâhlûkat
hem nebatât hem hayvanât
ailemdendir tüm yaradılmış
şerefli olan İNSANIM ben...
Onsekiz bin âlemde
yok bana denk olan
hem izzette hem rezâlette
hazreti İNSANIM ben...
02 Ekim 2009 - Cuma
15.58 - istanbul
Kayıt Tarihi : 18.10.2009 04:18:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!