İnsanım Ben Şiiri - Ayşe Keleş 2

Susarak
öğretir hayat
İliklerine kadar
üşümeyi...
Aldanmayı öğretir,
kaybetmeyi,
özlemeyi,
alışmayı
Kırık bir kalple
yaşamayı...
Merhamet bilmez,
Yakar geçer
kor olur
Bilinmezliklerde
savurur durur...
İnsanım ben
Evrene yayılan
en güzel
ezgiler benim
En acı çığlıklar da
Bir yanım
dua edip şükreder
İsyan eder
bir yanım
Hayatın gelmişine
geçmişine
Bazen umut bile
orta yolu bulamaz
Bir hayal
özlemleri dindirir
Gerçeği oturtur
karşıma
diğer yarım
İçim içimi
için için kemirir
İnsanım ben
Bir yanım
bir avuç mutluluk
Bir yanım
iki damla gözyaşı...
Ayşe Keleş